دستگیری و قتل کولبرها و روستائیان کردستان
به دست نیروهای دولتی همچنان به شدت ادامه
دارد.
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر
ھر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد
.
ماده 13 اعلامیه جهانی حقوق بشر
الف/ هر کس حق دارد که در داخل هر کشوری آزادانه عبور و مرور کند و محل
اقامت خود را انتخاب نماید.
ب/ هر کس حق دارد هر کشوری و از جمله کشور خود را ترک نماید یا به کشور خود باز گردد.
کشتار کولبران و کاسبکاران تهیدست مرزی در کردستان همچنان ادامه دارد و از سال گذشته تا کنون بیش از ۱۳۰ نفر از کولبران و کاسبکاران مرزی توسط مأموران رژیم به قتل رسیده و شمار بیشتری نیز زخمی شده اند
در حالی که کشته و زخمی شدن کاسبکاران کرد در دستور روزانه نیروهای رژیم قرار گرفته است، این موضوع تاکنون مورد توجه مدافعین حقوق بشر، سازمانهای سیاسی، مدنی قرار نگرفته است .
نیروهای انتظامی تحت پوشش مبارزه با قاچاق کالا، در نهایت جنایت، عملیات قلع و قمع کاسبکاران کرد را به پیش میبرند. این در حالیست که حتی اگر قاچاق کالا توسط کاسبکارانی که فاقد هرگونه منبع تأمین معیشتی غیر از داد و ستد کالاها در مناطق پر خطر و کوره راههای مینگذاری شده مرزی جهت کسب حداقل درآمد هستند و جرم هم محسوب شود، مجازات آن به هیچ وجه کشتن و زخمی نمودن فرد نمیباشد. نیروی انتظامی در حالی کاسبکاران را به قتل میرساند که باجگیری و رشوه گرفتن از آنان، جهت صدور اجازهی تردد را تبدیل به یکی منابع غیر رسمی درآمد خویش نموده است.
کاسبکاران مرزی، قشری از مردم تهیدست و بی دفاع کردستان هستند که کشتن و زخمی نمودن آنان و یا غارت اموال کولبرها به صورت یکی از وظایف نیروی انتظامی رژیم درآمده است.
این نیرو نه به خاطر رشوه خواری و نه به خاطر کشتن و زخمی نمودن کاسبکاران کرد، از جانب نهادهای مربوطه رژیم مورد باز خواست و پیگیری قضایی قرار نمیگیرد.
کاسبکاران مناطق مرزی کردستان، از جمله ستمدیدهترین اقشار جامعهی کردستان هستند که کسی برای جان و زندگی آنها ارزشی قائل نیست و همچنان از وجود یک حامی و پشتیبان دلسوز بی بهره هستند.
کمیته اقوام وملل کانون دفاع از حقوق بشر در ایران این اعمال غیر انسانی جمهوری اسلامی ایران را شدیدا محکوم کرده و از جوامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری برای توقف کشتار و زخمی شدن کاسبکاران مرزی یاری می طلبد.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
